Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Πως φαίνεται στους άλλους;;;;


Αναδημοσιεύω την επιστολή του κ. Σαρρή. Ο κ. Σαρρης σχολιάζει τις εντυπώσεις του από ταξίδι του στην Κύπρο. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ με όσα λέει… πολλά όμως από αυτά τα αντιμετωπίζουμεκαι εμείς…

Πηγή: koukouvagia

Διατηρήθηκε η ορθογραφία του αποστολέα

Κύριοι,
Θέλω να πιστεύω ότι καλόπιστα σχόλια σε σχέση μέ τήν Κύπρο θά πρέπει να είναι ευπρόσδεκτα και νά μή θεωρηθούν σάν κακόπιστα ή προσβλητικά। Ισως μάλιστα προβληματίσουνε τους αρμοδίους εάν αντιληφθούν πώς νοιώθει ένας ελλαδίτης που επισκέπτεται τήν Κύπρο τήν οποίαν τήν θεωρεί τήν ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ, καί ξαφνικά συναντά μιά άλλη Ρουμανία, Ρωσσία,
Αγγλία, Ασία κλπ σέ τέτοιο σημείο που ακόμα και η στοιχειώδης επικοινωνία είναι προβληματική έως αδύνατη. Αυτά τά θλιβερά νοιώσαμε σέ πρόσφατο ταξείδι μας καί σας τά καταγράφουμε πιστευοντας ότι τά συνεχή παρόμοια δυσμενή σχόλια στήν Ελλάδα από επισκέπτες ίσως επιτέλουςσας προβληματίσουν. Εκτός εάν ο ελλαδίτης επισκέπτης είναι ενδεχομένως ανεπιθύμητος κάτι που αδυνατώ νά πιστέψω। Σέ καμία περίπτωση δέν θά κανω σύγκριση μέ τήν επικρατούσαεξ ίσου κακή αν όχι χειρότερη κατάσταση στήν Ελλάδα, κάτι που είναι προς αποφυγήν καί όχι πρός μίμηση. Θεωρώ ότι σάν ο κρατικός Οργανισμός Τουρισμού
ασφαλώς καί σάς ενδιαφέρει η γενική εικόνα τών επισκεπτών σας ειδικά τών εξ Ελλάδος που ξαφνικά νοιωθουν πως βρίσκονται μάλλον σά καποια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης καί όχι στήν άλλη Ελλάδα। Τό κείμενο αυτό θά μπορούσε νά έχει τίτλο «Απορίες ενός ελλάδιτη»

** Στό αεροδρόμιο μιάς χώρας μέ επίσημη γλώσσα τήν ελληνική, ο κατάλογος στό εστιατόριο ήτανε μόνο στά αγγλικά ενώ ΚΑΙ ή σερβιτόρα ήταν αλλοδαπή. Καί άντεεγώ ό βλάχος εξ Αθηνών που δέν γνωρίζω αγγλικά νά εξηγήσω στήν αλλοδαπή ότι θέλω την μπριζόλα μου μισοψημένη। Η καημένη, χαμογελούσε σάν βλάκας। Περίκαταλόγων καί μόνο σέ ξένες γλώσσες τό συναντήσαμε στα πλείστα εστιατόρια σε όλα τα μέρη που επισκεφτήκαμε। ΜΟΝΟ ΑΓΓΛΙΚΑ λέτε καί η ελληνική μας γλώσσα βρίσκεται υπο διωγμόν. Δυσάρεστη εντύπωση η συνεχής παρενόχληση – δήθεν προσκληση – από αλλοδαπούς υπαλλήλους εστιατορίων να…περάσουμε πιό μέσα, ιδιαίτερα στό λιμανάκι της Πάφου αλλά καί στή Λευκωσία। Ούτε να περπατήσεις δέν
σε αφήνουνε.
** Άφιξη μας στό υπέροχο αεροδρόμιο σας και στό γραφείο ενοικιάσεως αυτοκινήτου 22/3/12 ωρα 18:00. Μία αγγλίδα χωρίς μία λέξη ελληνικά, άχαρη και απρόθυμη, σχεδόν εχθρική να μου ζητά νά υπογράψω τό συμφωνητικό το οποίο όμως ήτανε ΜΟΝΟ στά αγγλικά. Αρνήθηκα κατηγορηματικά να υπογράψω κάτι που δέν γνωρίζω. Δηλαδή μου ζητούσε νά υπογράψω κάτι στά τυφλά. Κι εγώ πού πίστευα πώς βρίσκομαι στήν άλλη Ελλάδα; Ο Ελλαδίτης συχνά επιλέγει τήν Κύπρο γιά ιστορικούς λόγους αλλά καί λόγω γλώσσας. Αλοίμονο εάν τού είναι αδύνατο να επικοινωνήσει και διερωτώμαι εσείς πως ανέχεσθε τα συμβόλαια να είναι μόνο στά αγγλικά. Καί τά συμβόλαια δέν είναι η μόνη θλιβερή πραγματικότητα. Μέχρι καί οι οδηγίες κινδύνου στα ξενοδοχεία είναι σέ ξένες γλώσσες όχι όμως στά ελληνικά. Μήπως καί ο έλληνας είναι ανεπιθυμιτος;

** Στα τρία ξενοδοχεία πού μείναμε αλλά καί σε εστιατόρια / ταβέρνες δεν συναντήσαμε Κυπρίους (σπάνιο φρούτο ο Κύπριος) καί αντιμετωπίσαμε ξανά τό ίδιο πρόβλημα επικοινωνίας. Αναφερόμαστε σέ ξενοδοχεία 4* τα οποία γιά εμφανείς λόγους επιλέγουνε τόν καθε ανεύθυνο, ανίδεο όσο και απρόθυμο αλλοδαπό ακόμα και σε θέσεις κλειδια καί δεν αντιλαμβάνονται οτι ο Κύπριος εργαζόμενος γνωρίζει τόν τόπο του, προβάλλει τον τόπο του, και ανταποκρινεται σε αντιθεση με τον αλλοδαπο που τίποτα δέν γνωρίζει καί τιποτα δεν τον απασχολει – γιατί λοιπόν νά είναι κοινωνικός; Τόλμησα νά ρωτήσω στήν Πάφο πώς θά πάω στην Κοιλάδα τόν
Κέδρων και στα Λουτρά της Αφροδίτης και η αλλοδαπή στην υποδοχή με κοιτούσε σάν
χαζούλα. Κάτι προφανώς γνώριζε γιά Ρουμανία και Ρωσσία αλλά όχι περι Κύπρου.
Καί βεβαίως γρί ελληνικά.

** Μάς ενόχλησε ή κατά κανόνα στάθμευση αυτοκινήτων ακριβώς πάνω στή διάβαση πεζών
λέτε καί το κάνουνε επίτηδες. Υπάρχει σχετική σήμανση αλλά αυτοί πάντοτε επί των διαβάσεων. Με δευτερόλεπτα καθυστερήσεως, ακριβώς όπως καί σε αφρικανικά κράτη, τό κορνάρισμα κάτι που ασφαλώς απαγορεύεται.

** Όπως καί τό καπνισμα απαγορεύεται αλλά στα περισσότερα εστιατόρια υπήρχανε καπνίζοντες πρός δόξαν τής πλήρους περιφρόνησης. Tό πλέον απίστευτο – κάτι που συμβαίνει καί στην Ελλάδα αλλά σε λιγότερο βαθμό – είναι το γεγονός ότι συναντήσαμε μέ δέος καί τρόμο ΔΕΚΑΔΕΣ δικυκλα μεγάλου κυβισμού να κινούνται μέ ιλιγγιώδη ταχύτητα ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ. Είναι ποτέ δυνατόν σε μιά ευρωπαϊκή χώρα νά κυκλοφορεί ένας δημόσιος κίνδυνος χωρίς αριθμό κυκλοφορίας;
** Κατά τήν αναχώρηση μας, στίς ‘Ειδικές Αποσκευές» η υπάλληλος δέν μπόρεσε να βοηθήσει. Ακόμα καί στό αεροδρόμιο, αλλοδαπή μέ άγνοια τής ελληνικής γλώσσας. Αηδιάσαμε καί φύγαμε.
** Τόσο στο προηγούμενο ταξίδι μας όσο και σ΄αυτο, όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο πηγαίναμε γύρω γύρω νά βρούμε πινακίδα γιά τήν επιστροφή ενοικιαζόμενου αυτοκινήτου. Στό τέλος το… πετύχαμε !!! Θεωρώ ότι δέν είμαι τυφλός ούτε χαζός αλλά άν τό προσέξετε μία μόνο πινακίδα υπάρχει καί αυτή σέ όχι ευδιάκριτο σημείο. Μιά δυό πινακίδες ακόμη θα βοηθούσανε τόν ταξειδιώτη. Όπως άλλωστε δέν βρήκαμε σήμανση για να μεταβεί κανείς στό τέμενος της Χαλά Σουλτάν. Από Λάρνακα μάς οδήγησε στό αεροδρόμιο καί στόν κόμβο καμία σήμανση. Γύρω γύρω και ρωτώντας το βρήκαμε.
** Στή Λευκωσία (καί μόνο στή Λευκωσία) οι τιμές τών ξενοδοχείων είναι επιεικώς και προκλητικά απαράδεκτες γι ‘ αυτό που προσφέρουν. Ταξιδεύουμε πολύ καί γνωρίζουμε τιμές σε ευρωπαικές πρωτεύουσες, αυτό που χρεωθήκαμε στή Λευκωσία είναι απίστευτο ενώ η χρέωση 4.50 ευρώ γιά μιά μικρή φιάλη νερού είναι εκτός κάθε λογικής.
** Στη Λεμεσό βρεθήκαμε τήν προηγούμενη Κυριακή βραδυ (25/3/2012) στην παραλιακή τουριστική περιοχή καί αυτο που αντικρύσαμε δέν περιγράφεται μέ λόγια. Θύμιζε Νιγηρία, Πακιστάν, Ινδία, Φιλιππίνες, κλπ καί όχι μιά ευρωπαική τουριστική χώρα. Μιά ελεεινή εικόνα ντροπής, εξευτελισμού, διαφθοράς, βρωμιάς, δυσωδίας. Η παραλία μεταβλήθηκε σέ ανοικτό παζάρι χιλιάδων ασιατών νά πουλάνε τουρσιά με τό χέρι σε πλαστικές σακούλες, ξυδάτα και ότι άλλη βρωμιά βάλει τό μυαλο σας. Κρατούσαμε τή μύτη μας και περάσαμε γρήγορα γρήγορα από τήν πλατεία Πακιστάν γιά να αποφύγουμε τή μόλυνση. Τό ίδιο κάνανε και μιά ομάδα άγγλων που κρατούσανε τή μύτη τους αηδιασμένοι από τό θλιβερό θέαμα.Θέλω και πάλιν νά τονίσω ότι τά σχόλια μου είναι καλόπιστα μέ τήν βεβαιότητα ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες θα βρούνε σημεία στά οποία έχω δίκιο καί ίσως θελήσουνε νά βελτιώσουνε μιά κατάσταση που τόν επισκέπτη ενοχλεί. Ας πάει κάποιος στήν παραλία Λεμεσού νά αντικρύσει αυτό το αίσχος που περιέγραψα. Πχ δεν είναι δύσκολο να εντοπισθούν οι επικίνδυνοι δικυκλιστές χωρίς πινακίδες καί αν το έχετε δει πουθενά αλλου, να τό μάθουμε όλοι. Τό πιο σοβαρό όμως, κάτι που δείχνει νά μην απασχολεί τους εργοδότες αλλά καί τό κράτος είναι τό γεγονός ότι η Κυπρος έχει μεταβληθεί σέ κέντρο αλλοδαπών μέ συνεπειες που για μάς που ζούμε τό ίδιο δράμα δέν είναι ευχάριστες. Λέτε και βρισκόμαστε σέ μιά ανατολική χώρα ακριβώς όπως το περιέγραψε ό διεθνής ταξειδιωτικός οργανισμός Trip Advisor μέ απρόθυμους όσο καί ανίδεους αλλοδαπούς। Δυστυχώς στήν Κύπρο τους βρίσκετε ακόμα και σε θέσεις κλειδιά αλλά καί σε πληροφορίες αεροδρομίου χωρίς γνώση της τοπικής γλώσσας.

Με εκτίμηση
Δήμος Σαρρής

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Artisan's burgerbar

Έμαθα για αυτόν τον νέο τόπο μέσα από μια νέα ιστοσελίδα, πολλά υποσχόμενη στον τομέα της κριτικής (δεν την βλέπουμε ανταγωνιστικά, βεβαίως βεβαίως, μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι!). Πήγα και μου άρεσε πάρα πολύ! Ήταν πράγματι κάτι που έλειπε από τα κυπριακά δεδομένα: ένα γκουρμέ μπεργκεροεστιατόριο, όπως αυτά του Λονδίνου που θυμάμαι και μου τρέχουν τα σάλια.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: η εξυπηρέτηση πολύ καλή, να υπογραμμίσω πως μονο μία σερβιτόρα δεν μιλούσε ελληνικά (σημαντικότατο για μένα) αλλά και πάλι κατάλαβε τι της είπα όταν της ζήτησα "το λογαριασμό", συνοδεία της γνωστής κίνησης με το ένα χέρι να "γράφει" στην παλάμη του άλλου. Ο σερβιτόρος που μας έφερε τα πιάτα για το ορεκτικό (μια πολύ καλή σαλάτα με κοτόπουλο, τυρί μπρι και σάλτσα μούρων-λίγο ξινούτσικη για τα δικά μου γούστα αλλά πολύ καλή πάραυτα), δεν τα άγγιξε, αλλά τα έπιασε με την πετσέτα για να μας τα δώσει.
Ο ιδιοκτήτης πολύ φιλικός, μας έδωσε διάφορες πληροφορίες σχετικά με το κρέας (το φέρνουν φρέσκο από την Αμερική το βοδινό, αν θυμάμαι καλά) και το πώς το μαγειρεύουν (μίντιουμ προσαρμοσμένο στα κυπριακά δεδομένα), ενώ οι παραγγελίες μας δεν άργησαν πολύ να φτάσουν. Πραγματικά πολύ ζουμερό το μπιφτέκι, έχεις να επιλέξεις και ανάμεσα σε τρία διαφορετικά ψωμάκια και ένα συνοδευτικό. Εμείς παραγγείλαμε πουρέ (δεν το δοκίμασα), πατάτες τηγανιτές όμως κατά λάθος μας έφεραν τσιπς γλυκοπατάτας που δεν άρεσαν σε όλες, και λαχανικά σχάρας, με τριών ειδών πιπεριές και μελιτζάνα, η οποία όμως ήταν αρκετά άψητη.
Το μόνο κακό ήταν ότι εξαφανίστηκε πριν προλάβω να πιω ολόκληρη τη μπύρα μου! Φαίνεται πως πεινούσα ιδιαίτερα γιατί οι άλλες χόρτασαν και έσπασαν και μου έδωσαν και από το δικό τους!
Στο τέλος, παραγγείλαμε και δύο επιδόρπια δία πέντε, πολύ καλά και τα δύο, ειδικά το σουφλέ άσπρης-μαύρης σοκολάτας.
Σε γενικές γραμμές: θα ξαναπάμε!

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Δυόσμος και Κανέλα

Από την πρώτη φορά που είδα αυτό το υπερχαριτωμένο μαγαζί στην Ονασαγόρου είπα "αυτό θέλω να το δοκιμάσω!". Επιτέλους, κάτι διαφορετικό στην παλιά πόλη! Ωραίες οι ταβέρνες, καλά τα μεζεδάκια, τα λαχματζιούν του Άβο τέλεια (σε άλλο ποστ τούτο) αλλά μερικές φορές θέλεις απλώς να νιώσεις τούτο το χαλαρό αίσθημα, να νομίσεις ότι εν είσαι στη Λευκωσία τζιαι να μεταφερθείς για λλίο στο Παρίσι ξέρω γω! Πράγμα που σχεδόν νιώθεις: τα ρετρό τραπεζάκια κιγκαλερίας, οι παλιές διαφημίσεις στους τοίχους, τα πολύ χαριτωμένα αντικείμενα διακόσμησης από ύφασμα (νομίζω πως πωλούνται κιόλας), τα παλιά βιβλία, τα μεγάλα ρολόγια, όμορφα! Φυσικά μετά βλέπεις την ταμπέλα από το Καζίνο απέναντι και ξενερώνεις αλλά τι στο καλό, μπορείς απλώς να γυρίσεις την καρέκλα σου και να βλέπεις μέσα!

Ο κατάλογος δεν είναι πολύ μεγάλος, έχει όμως κάτι για τον καθένα που θέλει ένα ελαφρύ γεύμα: λίγα μακαρόνια,λίγα κανελόνια, λίγη σαλάτα, λίγο κοτόπουλο, σαντουιτσάκια, κις λορέν, ωραία γλυκάκια και τέτοια.
Πήγα μόλις άνοιξε πέρσι το καλοκαίρι προς Σεπτέμβριο και παράγγειλα τα κανελόνια με τα τυριά. Τα γκαρσόνια ευγενέστατα, μου έβαλαν και όσο έμεινε στο τάπερ να το πάρω σπίτι (μεν ακούσω κανένα να λαλεί ότι εν χωρκάτικο, είναι τιμή σε οποιοδήποτε εστιατόριο να τους ζητήσεις να το πάρεις σπίτι!). Πήγα μια άλλη φορά πριν 3-4 μήνες με τη μάμα μου, τη θεια μου και την αδερφή μου, η μια παράγγειλε τα μακαρόνια με τον σολωμό, πήραμε ένα cheese platter και δύο σαλάτες. Τα δοκίμασα όλα. Πολύ καλά ποιοτικώς, αν και τα μακαρόνια θα μπορούσε να ήταν λίγο περισσότερο al dente. Πήγα ξανά με τις φίλες μου: η μία παράγγειλε τα μακαρόνια με το σολωμό, η άλλη τα μακαρόνια με το πέστο κόλιανδρου, η άλλη τα μακαρόνια με τις μελιτζάνες, η άλλη τα κανελόνια, η άλλη μια σαλάτα. Πήγα ξανά με την αδερφή μου και τα ταίρια μας, ο ένας πήρε τα μακαρόνια με το πέστο, η άλλη με το σολωμό, ο τρίτος μια σαλάτα και ένα κις. Νομίζω καταλαβαίνεις πού το πάω, έτσι; Πολύ καλή ποιότητα, μ'αρέσει που πουλάνε και ντελικατέσεν προϊόντα μέσα (λίγα ακριβά βέβαια, αλλά αυτά έχουν τα ντελικατέσεν, ειδικά τα εισαγόμενα) αλλά ρε παιδιά, μια μικρή ανανέωση στο μενού δε βλάφτει!! Εγώ προσωπικά τα δοκίμασα σχεδόν όλα τα φαγητά στο μενού, ειτε έχοντάς τα παραγγείλει εγώ είτε από τα πιάτα των άλλων που πάμε μαζί. Ε κανεί! Προσωπικά νιώθω ότι δεν έχω λόγο να ξαναπάω αν δεν αλλάξουν κάπως το μενού τους διότι δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα άλλο. ΑΛλά εσείς που δεν το έχετε δοκιμάσει, να το κάνετε πάραυτα και να πάτε και δυο και τρεις φορές, αξίζει. Ούτε είναι ιδιαίτερα ακριβό, εμείς με φαγητό και κρασί πληρώσαμε περίπου 20 ευρώ το άτομο.

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Ο Σολομός

Ο σολομός για μένα είναι ένα λατρεμένο φαγητό!



Μου αρέσει και ψημένος, ωμός (sushi) και καπνιστός!
Αλλά για να χορτάσω με τον σολομό όταν είμαι σε κάπoιο εστιατόριο
ΘΕΛΩ 2 ΜΕΡΙΔΕΣ!!!

Δεν καταλαμβαίνω γιατί βάζουν ένα κομματι λεπτό μόνο
και γυρέυεις ψωμί και διάφορες άλλες μαλακίες για να χορτάσεις!

Le Cafe

To Le Cafe σαν χώρος και σαν εστιατόριο μου αρέσει πολύ.
Πιστεύω ότι το φαγητό εκεί είναι πάρα πολύ καλό.
Τις προάλλες πήγαμε εκεί για φαγητό και ως λάτρεις του σολομού
είπα να παραγγείλω σολομό με σως βανίλιας.
Τα υπόλοιπα 2 άτομα που ήταν μαζί μου παράγγειλαν
mushroom burger
(υπέροχο-απολαυστικό-εντυπωσιακό).
Έρχετε το φαγητό μας και βλέπω ένα κομμάτι σολομό όπως αυτόν της φωτογραφίας,
που πάνω είχε σάλτσα βανίλιας,
λίγα λαχανικά (τα οποία τα πλέιστα ήταν πιπέρια που
 δεν τα πολυσυμπαθώ) και ρύζι.

ΠΩΣ ΘΑ ΧΟΡΤΑΣΩ ΕΓΩ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΦΑΪ;;;

Περιττό να σας πω ότι ένεκα της ποσότητας του φαγητού μου
τελείωσα πρώτος και είπαν με λυσσιάρη, και ότι βιάζουμε να φάω άμπα τζαι 
φάι μου κανένας το φαΐ μου!!!

Σαν φαγητό ήταν πολύ ωραίο και γευστικότατο!
και η τιμή του €13.60

Τα ίδια έπαθα και στο Joko

Παραγγέλνω σολομό lollipop ημίσιη μου!!!
Έρχετε ένα κομμάτι στογγυλό σολομός που στην μέση του 
είχε ένα ξυλακι (ταχα όπως το μηλούι)
Επιάμεν τα ιχλιχλι!!!!
Πάλι συνοδευόταν με ρύζι και λαχανικά!!!
Θα μπορούσα να φάω άνετα τον σολωμό με μια μπουκιά!!!

Έτρωγα όμως σιγά, σιγά και μασούσα μικρές μπουκιές
(με 20 δαγκωματιές)
για να μην τελειώσω 15 λεπτά πριν από τους άλλους!!!
Ήταν και εδώ ο σολομός πολύ γευστικός

Τα ίδια έπαθα και στο IN CONTRO Cafe στη Λεμεσό

Ωραίος σολομός με λαχανικά και ρύζι.
Αλλά έπρεπε να φάω και starter και desert για να χορτάσω :)

Φταίω οπου είμαι 2 μέτρα;;;

Και απόφάσισα να μην ξαναφάω σολομό έξω
(εκτός και αν είναι sushi)



Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Friday’s – @ MyMall Limassol


Λοιπόν παίδες!  Επιδή τους την έχω χαρίσει αρκετές φορές την κατσάδα (παρόλο που είμαι Φάουσα...δίνω αρκετές ευκαιρίες κάποιου νάρτει να μπει στον ίshιο δρόμο), σας παραθέτω τα γεγονότα exactly quoting the true story !!

Ατμόσφαιρα : Fridays

Εξυπηρέτηση : Ένα μίξ αλλοδαποί που εχάννουνταν κυριολεκτικά και ενόμιζες πως παίζουν χωστό (εγώ εκάμμουν τα? !!)

Μετά από αρκετή ώρα καταφέραμε να παραγγείλουμε:
  • -          Chicken Ceasar’s Salad
  • -          Chicken Fingers
  • -          Triple for All (plate of potato skins – chicken wings – deep fried cheese & dips)
  • -          Portion of mash potatoes
Ευτυχώς,,, εν επολλοπεινούσαμεν!!

Μετά από μισήν ώρα κατεύθασεν η παραγγελία (κκούριερ σέρβις)!!
Να επισημάνω ότι, μακάρι να είχε 4 τραπέζια που ήδη ετρώαν!
Σκέψου δηλαδή να ήταν καμιά νύχτα βέρι πίζι και φούλι ππακτ...

Ένιγουέϊς, οι ποσότητες στις μερίδες τους ήταν αισθητά μειωμένες (οικονομία λόγω κρίσης?!).  Παρόλ’αυτά οι τιμές παν πάνω πάνω!
Τα dips τους εσκαρτέψαν τα τέλεια, και βάλλουν σου μιά στάξη! (έλεος)
Τα δέ chicken wings & potato skins έμοιαζαν με κάτι που θα έβρισκες μόνο ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!!!

Όταν λοιπόν ήρθε με καμάρι ο κύριος υπεύθυνος που μιλούσε (εγγλεζορώσσικα) φυσικά του τα είπα ένα χεράκι διότι είναι ντροπή να υποτιμάς τον άλλο και να του σερβίρεις αποφάγια (επί  λέξη)!
Τέλος πάντων για να μην νευριάσω πάλι Friday πρωϊ πρωϊ, μαζί με 3μισι σόφτ ντρίνκς και μιαν Pistaccio Crème Brulee (που είχε ευχάριστη γεύση μπορώ να πώ) ήρτε μας ο λογαριασμός 61ευρά κ κάτι ψιλά..

Ο κύριος με τα ρωσσοεγγλέζικα ήρτε πριν φύουμε να μου πει πως έχω δίκαιο και απολογήθηκε...
Ππφφ...οφ κκόρς και έχω δίκαιο!  Αλλά το δίκαιο, δεν τρώεται!!
Τους δίνω 1 αστεράκι επιδή εν Παρασκευή. (Το άριστα εν τα 5)

Ευχαριστώ για την προσοχή σας!
Η Φάουσα!

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Εισαγωγή

Γεια σας!!!
Δημιουργήσαμε αυτό το blog με σκοπό να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε στις εξόδους μας στην Κύπρο!
Αυτό που εννοώ είναι ότι θέλουμε να επιβραβεύσουμε (με την γνώμη μας) τα εστιατόρια και ξενοδοχεία στην Κύπρο που έχουν καλό φαΐ, και δεν σου κόφκουν την κκελλέ αλλά και να κατηγορήσουμε τα υπόλοιπα που νομίσαν ότι είμαστε στο Λονδίνο και με το να σου βάλλουν ένα βούκκο φαΐ και να πληρώνεις τον κούκο αηδόνι είναι gourmet!!!

Αρχοντικό Παπαδοπούλου

Μετά από 3 αποτυχημένες προσπάθειες που έκανα για να πάω Κυριακή μεσημέρι, έβαλα νερό στο κρασί μου και είπα να πάω Σάββατο βράδυ!
Πήρα για να κάνω κράτηση και η κοπελιά στο τηλέφωνο ήταν απόλυτα ευγενική (καλαμάρα ήταν), και μου εξήγησε με το νι και με το σίγμα που είναι το αρχοντικό Παπαδοπούλου στον Κόρνο!
Φτάνοντας στο κέντρο του χωριού είναι ένα ωραίο σπίτι, όντως είναι αρχοντικό, που πραγματικά το θαυμάζεις.
Με το που μπαίνουμε μας συνοδεύουν στο τραπέζι μας και παίρνουνε τα σακάκια μας.
Ο χώρος μέσα είναι πολύ ωραία διακοσμημένος.

Στο ψητό!

Παραγγείλαμε:

για ορεκτικό:
Ραβιόλες με γέμιση χαλλουμιού και μαρμελλάδας
και
Τυροκατεΐφη

για κυρίως
Στέικ
και χοιρινό γεμιστό με χαλλούμι

Για το στέικ η gaga (η συνοδεία μου) το παράγγειλε medium και της λέει η γκαρσόνα Α ότι με τον τρόπο που το ψήνει ο μάγειρας έχει πολύ αίμα! οκ το παράγειλε medium to well!

Μας γεμίσανε τα ποτήρια μας με νερό (που δεν παραγγείλαμε αλλά το πληρώσαμε)
και μας φέρανε και το κρασί!

Μετά από λίγο έρχονται τα ορεκτικά:
ένα τεράστιο πιάτο που είχε μέσα 4 (ΤΕΣΣΕΡΙΣ) ραβιόλες με το σως φρέσκας κρέμας, και 3 κομματάκια τυροκατεΐφη στο μέγεθος των λιβανέζικων γλυκών!
Μόλις τα είδα εγύρισεν μου γιατί οι ραβιόλες ήταν €10 και το τυροκατεΐφη €8.50

Άτε εφάμεν τα και εκρύψαμεν!
Ήταν γευστικότατα όμως!

Μετά από λίγο έρχετε και το main!
Το στέικ δεν είχε ίχνος κοκκινίλλας και ήταν κατακρουσμένο!
Η gaga επήρεν τζ'άψεν!!!
Αφόυ έφαγε λίγο το είπε της γκαρσόνας Α ότι δεν ήταν έτσι που το ήθελε και τη ρώτησε αν ήθελε να της κάνει άλλο! ( ε εγώ ήταν να κάτσω να καρτερώ;;;;)
Της είπε όχι!!

Το δικό μου το χοιρινό δεν ήταν πολύ μαλακό αλλά με το χαλλούμι και το σως μαρμελλάδας έσασε!!

Έρχεται και ο λογαριασμός €85
και μόλις που χορτάσαμε (η gaga δεν νομίζω να χόρτασε γιατί άφησε το μισό στέικ στο πιάτο)
Το κρασί ήταν €20

That's all folks