Αναδημοσιεύω την επιστολή του κ. Σαρρή. Ο κ. Σαρρης σχολιάζει τις εντυπώσεις του από ταξίδι του στην Κύπρο. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ με όσα λέει… πολλά όμως από αυτά τα αντιμετωπίζουμεκαι εμείς…
Πηγή: koukouvagia
Διατηρήθηκε η ορθογραφία του αποστολέα
Κύριοι,
Θέλω να πιστεύω ότι καλόπιστα σχόλια σε σχέση μέ τήν Κύπρο θά πρέπει να είναι ευπρόσδεκτα και νά μή θεωρηθούν σάν κακόπιστα ή προσβλητικά। Ισως μάλιστα προβληματίσουνε τους αρμοδίους εάν αντιληφθούν πώς νοιώθει ένας ελλαδίτης που επισκέπτεται τήν Κύπρο τήν οποίαν τήν θεωρεί τήν ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ, καί ξαφνικά συναντά μιά άλλη Ρουμανία, Ρωσσία,
Αγγλία, Ασία κλπ σέ τέτοιο σημείο που ακόμα και η στοιχειώδης επικοινωνία είναι προβληματική έως αδύνατη. Αυτά τά θλιβερά νοιώσαμε σέ πρόσφατο ταξείδι μας καί σας τά καταγράφουμε πιστευοντας ότι τά συνεχή παρόμοια δυσμενή σχόλια στήν Ελλάδα από επισκέπτες ίσως επιτέλουςσας προβληματίσουν. Εκτός εάν ο ελλαδίτης επισκέπτης είναι ενδεχομένως ανεπιθύμητος κάτι που αδυνατώ νά πιστέψω। Σέ καμία περίπτωση δέν θά κανω σύγκριση μέ τήν επικρατούσαεξ ίσου κακή αν όχι χειρότερη κατάσταση στήν Ελλάδα, κάτι που είναι προς αποφυγήν καί όχι πρός μίμηση. Θεωρώ ότι σάν ο κρατικός Οργανισμός Τουρισμού
ασφαλώς καί σάς ενδιαφέρει η γενική εικόνα τών επισκεπτών σας ειδικά τών εξ Ελλάδος που ξαφνικά νοιωθουν πως βρίσκονται μάλλον σά καποια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης καί όχι στήν άλλη Ελλάδα। Τό κείμενο αυτό θά μπορούσε νά έχει τίτλο «Απορίες ενός ελλάδιτη»
** Στό αεροδρόμιο μιάς χώρας μέ επίσημη γλώσσα τήν ελληνική, ο κατάλογος στό εστιατόριο ήτανε μόνο στά αγγλικά ενώ ΚΑΙ ή σερβιτόρα ήταν αλλοδαπή. Καί άντεεγώ ό βλάχος εξ Αθηνών που δέν γνωρίζω αγγλικά νά εξηγήσω στήν αλλοδαπή ότι θέλω την μπριζόλα μου μισοψημένη। Η καημένη, χαμογελούσε σάν βλάκας। Περίκαταλόγων καί μόνο σέ ξένες γλώσσες τό συναντήσαμε στα πλείστα εστιατόρια σε όλα τα μέρη που επισκεφτήκαμε। ΜΟΝΟ ΑΓΓΛΙΚΑ λέτε καί η ελληνική μας γλώσσα βρίσκεται υπο διωγμόν. Δυσάρεστη εντύπωση η συνεχής παρενόχληση – δήθεν προσκληση – από αλλοδαπούς υπαλλήλους εστιατορίων να…περάσουμε πιό μέσα, ιδιαίτερα στό λιμανάκι της Πάφου αλλά καί στή Λευκωσία। Ούτε να περπατήσεις δέν
σε αφήνουνε.
** Άφιξη μας στό υπέροχο αεροδρόμιο σας και στό γραφείο ενοικιάσεως αυτοκινήτου 22/3/12 ωρα 18:00. Μία αγγλίδα χωρίς μία λέξη ελληνικά, άχαρη και απρόθυμη, σχεδόν εχθρική να μου ζητά νά υπογράψω τό συμφωνητικό το οποίο όμως ήτανε ΜΟΝΟ στά αγγλικά. Αρνήθηκα κατηγορηματικά να υπογράψω κάτι που δέν γνωρίζω. Δηλαδή μου ζητούσε νά υπογράψω κάτι στά τυφλά. Κι εγώ πού πίστευα πώς βρίσκομαι στήν άλλη Ελλάδα; Ο Ελλαδίτης συχνά επιλέγει τήν Κύπρο γιά ιστορικούς λόγους αλλά καί λόγω γλώσσας. Αλοίμονο εάν τού είναι αδύνατο να επικοινωνήσει και διερωτώμαι εσείς πως ανέχεσθε τα συμβόλαια να είναι μόνο στά αγγλικά. Καί τά συμβόλαια δέν είναι η μόνη θλιβερή πραγματικότητα. Μέχρι καί οι οδηγίες κινδύνου στα ξενοδοχεία είναι σέ ξένες γλώσσες όχι όμως στά ελληνικά. Μήπως καί ο έλληνας είναι ανεπιθυμιτος;
** Στα τρία ξενοδοχεία πού μείναμε αλλά καί σε εστιατόρια / ταβέρνες δεν συναντήσαμε Κυπρίους (σπάνιο φρούτο ο Κύπριος) καί αντιμετωπίσαμε ξανά τό ίδιο πρόβλημα επικοινωνίας. Αναφερόμαστε σέ ξενοδοχεία 4* τα οποία γιά εμφανείς λόγους επιλέγουνε τόν καθε ανεύθυνο, ανίδεο όσο και απρόθυμο αλλοδαπό ακόμα και σε θέσεις κλειδια καί δεν αντιλαμβάνονται οτι ο Κύπριος εργαζόμενος γνωρίζει τόν τόπο του, προβάλλει τον τόπο του, και ανταποκρινεται σε αντιθεση με τον αλλοδαπο που τίποτα δέν γνωρίζει καί τιποτα δεν τον απασχολει – γιατί λοιπόν νά είναι κοινωνικός; Τόλμησα νά ρωτήσω στήν Πάφο πώς θά πάω στην Κοιλάδα τόν
Κέδρων και στα Λουτρά της Αφροδίτης και η αλλοδαπή στην υποδοχή με κοιτούσε σάν
χαζούλα. Κάτι προφανώς γνώριζε γιά Ρουμανία και Ρωσσία αλλά όχι περι Κύπρου.
Καί βεβαίως γρί ελληνικά.
** Μάς ενόχλησε ή κατά κανόνα στάθμευση αυτοκινήτων ακριβώς πάνω στή διάβαση πεζών
λέτε καί το κάνουνε επίτηδες. Υπάρχει σχετική σήμανση αλλά αυτοί πάντοτε επί των διαβάσεων. Με δευτερόλεπτα καθυστερήσεως, ακριβώς όπως καί σε αφρικανικά κράτη, τό κορνάρισμα κάτι που ασφαλώς απαγορεύεται.
** Όπως καί τό καπνισμα απαγορεύεται αλλά στα περισσότερα εστιατόρια υπήρχανε καπνίζοντες πρός δόξαν τής πλήρους περιφρόνησης. Tό πλέον απίστευτο – κάτι που συμβαίνει καί στην Ελλάδα αλλά σε λιγότερο βαθμό – είναι το γεγονός ότι συναντήσαμε μέ δέος καί τρόμο ΔΕΚΑΔΕΣ δικυκλα μεγάλου κυβισμού να κινούνται μέ ιλιγγιώδη ταχύτητα ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ. Είναι ποτέ δυνατόν σε μιά ευρωπαϊκή χώρα νά κυκλοφορεί ένας δημόσιος κίνδυνος χωρίς αριθμό κυκλοφορίας;
** Κατά τήν αναχώρηση μας, στίς ‘Ειδικές Αποσκευές» η υπάλληλος δέν μπόρεσε να βοηθήσει. Ακόμα καί στό αεροδρόμιο, αλλοδαπή μέ άγνοια τής ελληνικής γλώσσας. Αηδιάσαμε καί φύγαμε.
** Τόσο στο προηγούμενο ταξίδι μας όσο και σ΄αυτο, όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο πηγαίναμε γύρω γύρω νά βρούμε πινακίδα γιά τήν επιστροφή ενοικιαζόμενου αυτοκινήτου. Στό τέλος το… πετύχαμε !!! Θεωρώ ότι δέν είμαι τυφλός ούτε χαζός αλλά άν τό προσέξετε μία μόνο πινακίδα υπάρχει καί αυτή σέ όχι ευδιάκριτο σημείο. Μιά δυό πινακίδες ακόμη θα βοηθούσανε τόν ταξειδιώτη. Όπως άλλωστε δέν βρήκαμε σήμανση για να μεταβεί κανείς στό τέμενος της Χαλά Σουλτάν. Από Λάρνακα μάς οδήγησε στό αεροδρόμιο καί στόν κόμβο καμία σήμανση. Γύρω γύρω και ρωτώντας το βρήκαμε.
** Στή Λευκωσία (καί μόνο στή Λευκωσία) οι τιμές τών ξενοδοχείων είναι επιεικώς και προκλητικά απαράδεκτες γι ‘ αυτό που προσφέρουν. Ταξιδεύουμε πολύ καί γνωρίζουμε τιμές σε ευρωπαικές πρωτεύουσες, αυτό που χρεωθήκαμε στή Λευκωσία είναι απίστευτο ενώ η χρέωση 4.50 ευρώ γιά μιά μικρή φιάλη νερού είναι εκτός κάθε λογικής.
** Στη Λεμεσό βρεθήκαμε τήν προηγούμενη Κυριακή βραδυ (25/3/2012) στην παραλιακή τουριστική περιοχή καί αυτο που αντικρύσαμε δέν περιγράφεται μέ λόγια. Θύμιζε Νιγηρία, Πακιστάν, Ινδία, Φιλιππίνες, κλπ καί όχι μιά ευρωπαική τουριστική χώρα. Μιά ελεεινή εικόνα ντροπής, εξευτελισμού, διαφθοράς, βρωμιάς, δυσωδίας. Η παραλία μεταβλήθηκε σέ ανοικτό παζάρι χιλιάδων ασιατών νά πουλάνε τουρσιά με τό χέρι σε πλαστικές σακούλες, ξυδάτα και ότι άλλη βρωμιά βάλει τό μυαλο σας. Κρατούσαμε τή μύτη μας και περάσαμε γρήγορα γρήγορα από τήν πλατεία Πακιστάν γιά να αποφύγουμε τή μόλυνση. Τό ίδιο κάνανε και μιά ομάδα άγγλων που κρατούσανε τή μύτη τους αηδιασμένοι από τό θλιβερό θέαμα.Θέλω και πάλιν νά τονίσω ότι τά σχόλια μου είναι καλόπιστα μέ τήν βεβαιότητα ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες θα βρούνε σημεία στά οποία έχω δίκιο καί ίσως θελήσουνε νά βελτιώσουνε μιά κατάσταση που τόν επισκέπτη ενοχλεί. Ας πάει κάποιος στήν παραλία Λεμεσού νά αντικρύσει αυτό το αίσχος που περιέγραψα. Πχ δεν είναι δύσκολο να εντοπισθούν οι επικίνδυνοι δικυκλιστές χωρίς πινακίδες καί αν το έχετε δει πουθενά αλλου, να τό μάθουμε όλοι. Τό πιο σοβαρό όμως, κάτι που δείχνει νά μην απασχολεί τους εργοδότες αλλά καί τό κράτος είναι τό γεγονός ότι η Κυπρος έχει μεταβληθεί σέ κέντρο αλλοδαπών μέ συνεπειες που για μάς που ζούμε τό ίδιο δράμα δέν είναι ευχάριστες. Λέτε και βρισκόμαστε σέ μιά ανατολική χώρα ακριβώς όπως το περιέγραψε ό διεθνής ταξειδιωτικός οργανισμός Trip Advisor μέ απρόθυμους όσο καί ανίδεους αλλοδαπούς। Δυστυχώς στήν Κύπρο τους βρίσκετε ακόμα και σε θέσεις κλειδιά αλλά καί σε πληροφορίες αεροδρομίου χωρίς γνώση της τοπικής γλώσσας.
Με εκτίμηση
Δήμος Σαρρής
